абазнача́ць, абазна́чыць

1. (адзначаць) bezéichnen vt; kénnzeichnen неаддз. vt; markíeren vt; kénntlich máchen (чым-н. durch A);

2. (значыць) bedéuten vt; beságen vt; héißen* vi;

3. матэм. benénnen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

denote

[dɪˈnoʊt]

v.t.

1) зна́чыць; абазнача́ць, азнача́ць

2) пака́зваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

formulate

[ˈfɔrmjəleɪt]

v.t.

1) выка́зваць, фармулява́ць

2) абазнача́ць фо́рмулай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

denominate

1.[dɪˈnɑ:mɪneɪt]

v.

дава́ць назо́ў чаму́, называ́ць, абазнача́ць

2. [dɪˈnɑ:mɪnət]

adj.

найме́нны (лік)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bedéuten

vt зна́чыць, абазнача́ць, мець значэ́нне

das hat nichts zu ~ — гэ́та нічо́га не зна́чыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

датава́ць​I

1. (абазначаць дату на чым-н.) datíeren vt; mit Dátum verséhen*; das Dátum [den Tag, die Zeit] ángeben*;

2. (вызначыць час) zéitlich bestímmen vt;

◊

датава́ць за́днім чысло́м zurückdatieren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ándeuten

vt намяка́ць, ука́зваць; намяча́ць, абазнача́ць

das déutet nichts Gú- tes an — гэ́та нічо́га до́брага не праро́чыць

flüchtig ~ — бе́гла абмалява́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

designate

1. [ˈdezɪgneɪt]

v.t.

1) прызнача́ць (на паса́ду)

2) абазнача́ць, пака́зваць на што

3) называ́ць каго́

to be designated — быць назва́ным

2. [ˈdezɪgnət]

adj.

прызна́чаны, вы́браны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dagger

[ˈdægər]

1.

n.

1) кінжа́л -а m.

2) Print кры́жык -а m. (знак спасы́лкі)

2.

v.

1) прабіва́ць кінжа́лам

2) абазнача́ць кры́жыкам-спасы́лкай

•

- at daggers drawn

- look daggers at

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vórzeichnen

vt

1) (j-m) пака́зваць, як малява́ць (каму-н. што-н.)

2) (j-m) ука́зваць (каму-н.), павуча́ць (каго-н.)

j-m sein Verhálten ~ — інструктава́ць каго́-н., як сябе́ паво́дзіць

3) абазнача́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)