абагну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абагну́ абагнё́м
2-я ас. абагне́ш абагняце́
3-я ас. абагне́ абагну́ць
Прошлы час
м. абагну́ў абагну́лі
ж. абагну́ла
н. абагну́ла
Загадны лад
2-я ас. абагні́ абагні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абагну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абагну́ць, -гну́, -гне́ш, -гне́; -гнём, -гняце́, -гну́ць; -гні́; -гну́ты; зак.

1. каго-што. Абысці, аб’ехаць кругом; пайсці, паехаць у абход чаго-н.

А. лес.

2. што. Згінаючы што-н., абкруціць вакол чаго-н.

А. бочку абручом.

|| незак. агіба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е, абгіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і агіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абагну́ць сов., в разн. знач. обогну́ть;

лес ~ну́ў сяло́ дуго́ю — лес обогну́л село́ дуго́й;

карабе́ль ~ну́ў мыс — кора́бль обогну́л мыс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абагну́ць, ‑гну, ‑гнеш, ‑гне; ‑гнём, ‑гняце; зак.

1. Абысці кругом, пайсці ў абход чаго‑н. [Сымон] абагнуў сядзібу пана Між ярыны і жытніх лаў. Колас. Вось яшчэ паўцыферблата Абагнула стрэлка. Гілевіч.

2. Згінаючы што‑н., абкруціць вакол чаго‑н. Абагнуць кавалак дроту вакол слупа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агіба́ць гл. абагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агіна́ць гл. абагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абгіна́ць гл. абагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паабгіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Абагнуць што‑н. з усіх бакоў; абагнуць усё, многае. Паабгінаць краі бляшанага ліста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обо́гнуть сов.

1. абагну́ць, мног. паабгіна́ць;

2. (обойти, объехать, обежать) абысці́, аб’е́хаць, абабе́гчы; абагну́ць, мног. паабгіна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абгіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)