абагаві́ць, -гаўлю́, -гаві́ш, -гаві́ць; -гаві́м, -гавіце́, -гавя́ць; -гаўлёны; зак., каго-што.

Аднесціся з захапленнем, з любасцю да каго-н., узняць на ўзровень бажаства.

А. паэта.

А. героя.

|| незак. абагаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. абагаўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абагаві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абагаўлю́ абагаві́м
2-я ас. абагаві́ш абагавіце́
3-я ас. абагаві́ць абагавя́ць
Прошлы час
м. абагаві́ў абагаві́лі
ж. абагаві́ла
н. абагаві́ла
Загадны лад
2-я ас. абагаві́ абагаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абагаві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абагаві́ць сов. обоготвори́ть; обожестви́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абагаві́ць, ‑гаўлю, ‑гавіш, ‑гавіць; ‑гавіце; зак., каго-што.

Тое, што і абогатварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обоготвори́ть сов. абагаві́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обожестви́ть сов. абагаві́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абагаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да абагавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абагаўлёны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абагавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абагаўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абагаўляць — абагавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)