абагаві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абагаўлю́ абагаві́м
2-я ас. абагаві́ш абагавіце́
3-я ас. абагаві́ць абагавя́ць
Прошлы час
м. абагаві́ў абагаві́лі
ж. абагаві́ла
н. абагаві́ла
Загадны лад
2-я ас. абагаві́ абагаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абагаві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)