цяля́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Хлеў для цялят.

Пабудаваць ц.

2. Той, хто даглядае цялят.

3. Таварны вагон, прызначаны для перавозкі жывёлы (разм.).

|| ж. цяля́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штука́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Артыст, які паказвае фокусы.

2. Той, хто вырабляе штукі (у 4 знач.), выдумшчык, жартаўнік.

|| ж. штука́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. штука́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

махно́вец, ‑ноўца, м.

Гіст. Той, хто належаў да банды Махно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мачы́льшчык, ‑а, м.

Той, хто мочыць лён, каноплі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мелама́н, ‑а, м.

Той, хто вельмі любіць музыку і спевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

моватво́рац, ‑рца, м.

Кніжн. Той, хто ўдзельнічае ў моватворчым працэсе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надгля́дчык, ‑а, м.

Той, хто робіць надгляд. Надглядчык на таможні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пажыра́льнік, ‑а, м.

Той, хто пажырае, паглынае каго‑, што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліва́льшчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца паліўкай, паліваннем чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

націра́льшчык, ‑а, м.

Той, хто націрае што‑н. Націральшчык падлогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)