аўтарэдукцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтарэдукцы́йны |
аўтарэдукцы́йная |
аўтарэдукцы́йнае |
аўтарэдукцы́йныя |
| Р. |
аўтарэдукцы́йнага |
аўтарэдукцы́йнай
аўтарэдукцы́йнае |
аўтарэдукцы́йнага |
аўтарэдукцы́йных |
| Д. |
аўтарэдукцы́йнаму |
аўтарэдукцы́йнай |
аўтарэдукцы́йнаму |
аўтарэдукцы́йным |
| В. |
аўтарэдукцы́йны (неадуш.)
аўтарэдукцы́йнага (адуш.) |
аўтарэдукцы́йную |
аўтарэдукцы́йнае |
аўтарэдукцы́йныя (неадуш.)
аўтарэдукцы́йных (адуш.) |
| Т. |
аўтарэдукцы́йным |
аўтарэдукцы́йнай
аўтарэдукцы́йнаю |
аўтарэдукцы́йным |
аўтарэдукцы́йнымі |
| М. |
аўтарэдукцы́йным |
аўтарэдукцы́йнай |
аўтарэдукцы́йным |
аўтарэдукцы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтасеманты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтасеманты́чны |
аўтасеманты́чная |
аўтасеманты́чнае |
аўтасеманты́чныя |
| Р. |
аўтасеманты́чнага |
аўтасеманты́чнай
аўтасеманты́чнае |
аўтасеманты́чнага |
аўтасеманты́чных |
| Д. |
аўтасеманты́чнаму |
аўтасеманты́чнай |
аўтасеманты́чнаму |
аўтасеманты́чным |
| В. |
аўтасеманты́чны (неадуш.)
аўтасеманты́чнага (адуш.) |
аўтасеманты́чную |
аўтасеманты́чнае |
аўтасеманты́чныя (неадуш.)
аўтасеманты́чных (адуш.) |
| Т. |
аўтасеманты́чным |
аўтасеманты́чнай
аўтасеманты́чнаю |
аўтасеманты́чным |
аўтасеманты́чнымі |
| М. |
аўтасеманты́чным |
аўтасеманты́чнай |
аўтасеманты́чным |
аўтасеманты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтаспы́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтаспы́нны |
аўтаспы́нная |
аўтаспы́ннае |
аўтаспы́нныя |
| Р. |
аўтаспы́ннага |
аўтаспы́ннай
аўтаспы́ннае |
аўтаспы́ннага |
аўтаспы́нных |
| Д. |
аўтаспы́ннаму |
аўтаспы́ннай |
аўтаспы́ннаму |
аўтаспы́нным |
| В. |
аўтаспы́нны (неадуш.)
аўтаспы́ннага (адуш.) |
аўтаспы́нную |
аўтаспы́ннае |
аўтаспы́нныя (неадуш.)
аўтаспы́нных (адуш.) |
| Т. |
аўтаспы́нным |
аўтаспы́ннай
аўтаспы́ннаю |
аўтаспы́нным |
аўтаспы́ннымі |
| М. |
аўтаспы́нным |
аўтаспы́ннай |
аўтаспы́нным |
аўтаспы́нных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтастра́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтастра́дны |
аўтастра́дная |
аўтастра́днае |
аўтастра́дныя |
| Р. |
аўтастра́днага |
аўтастра́днай
аўтастра́днае |
аўтастра́днага |
аўтастра́дных |
| Д. |
аўтастра́днаму |
аўтастра́днай |
аўтастра́днаму |
аўтастра́дным |
| В. |
аўтастра́дны (неадуш.)
аўтастра́днага (адуш.) |
аўтастра́дную |
аўтастра́днае |
аўтастра́дныя (неадуш.)
аўтастра́дных (адуш.) |
| Т. |
аўтастра́дным |
аўтастра́днай
аўтастра́днаю |
аўтастра́дным |
аўтастра́днымі |
| М. |
аўтастра́дным |
аўтастра́днай |
аўтастра́дным |
аўтастра́дных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтасэ́рвісны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтасэ́рвісны |
аўтасэ́рвісная |
аўтасэ́рвіснае |
аўтасэ́рвісныя |
| Р. |
аўтасэ́рвіснага |
аўтасэ́рвіснай
аўтасэ́рвіснае |
аўтасэ́рвіснага |
аўтасэ́рвісных |
| Д. |
аўтасэ́рвіснаму |
аўтасэ́рвіснай |
аўтасэ́рвіснаму |
аўтасэ́рвісным |
| В. |
аўтасэ́рвісны (неадуш.)
аўтасэ́рвіснага (адуш.) |
аўтасэ́рвісную |
аўтасэ́рвіснае |
аўтасэ́рвісныя (неадуш.)
аўтасэ́рвісных (адуш.) |
| Т. |
аўтасэ́рвісным |
аўтасэ́рвіснай
аўтасэ́рвіснаю |
аўтасэ́рвісным |
аўтасэ́рвіснымі |
| М. |
аўтасэ́рвісным |
аўтасэ́рвіснай |
аўтасэ́рвісным |
аўтасэ́рвісных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтатармазны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтатармазны́ |
аўтатармазна́я |
аўтатармазно́е |
аўтатармазны́я |
| Р. |
аўтатармазно́га |
аўтатармазно́й
аўтатармазно́е |
аўтатармазно́га |
аўтатармазны́х |
| Д. |
аўтатармазно́му |
аўтатармазно́й |
аўтатармазно́му |
аўтатармазны́м |
| В. |
аўтатармазны́ (неадуш.)
аўтатармазно́га (адуш.) |
аўтатармазну́ю |
аўтатармазно́е |
аўтатармазны́я (неадуш.)
аўтатармазны́х (адуш.) |
| Т. |
аўтатармазны́м |
аўтатармазно́й
аўтатармазно́ю |
аўтатармазны́м |
аўтатармазны́мі |
| М. |
аўтатармазны́м |
аўтатармазно́й |
аўтатармазны́м |
аўтатармазны́х |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтатро́фны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтатро́фны |
аўтатро́фная |
аўтатро́фнае |
аўтатро́фныя |
| Р. |
аўтатро́фнага |
аўтатро́фнай
аўтатро́фнае |
аўтатро́фнага |
аўтатро́фных |
| Д. |
аўтатро́фнаму |
аўтатро́фнай |
аўтатро́фнаму |
аўтатро́фным |
| В. |
аўтатро́фны (неадуш.)
аўтатро́фнага (адуш.) |
аўтатро́фную |
аўтатро́фнае |
аўтатро́фныя (неадуш.)
аўтатро́фных (адуш.) |
| Т. |
аўтатро́фным |
аўтатро́фнай
аўтатро́фнаю |
аўтатро́фным |
аўтатро́фнымі |
| М. |
аўтатро́фным |
аўтатро́фнай |
аўтатро́фным |
аўтатро́фных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтатуры́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтатуры́сцкі |
аўтатуры́сцкая |
аўтатуры́сцкае |
аўтатуры́сцкія |
| Р. |
аўтатуры́сцкага |
аўтатуры́сцкай
аўтатуры́сцкае |
аўтатуры́сцкага |
аўтатуры́сцкіх |
| Д. |
аўтатуры́сцкаму |
аўтатуры́сцкай |
аўтатуры́сцкаму |
аўтатуры́сцкім |
| В. |
аўтатуры́сцкі (неадуш.)
аўтатуры́сцкага (адуш.) |
аўтатуры́сцкую |
аўтатуры́сцкае |
аўтатуры́сцкія (неадуш.)
аўтатуры́сцкіх (адуш.) |
| Т. |
аўтатуры́сцкім |
аўтатуры́сцкай
аўтатуры́сцкаю |
аўтатуры́сцкім |
аўтатуры́сцкімі |
| М. |
аўтатуры́сцкім |
аўтатуры́сцкай |
аўтатуры́сцкім |
аўтатуры́сцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтаты́пны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтаты́пны |
аўтаты́пная |
аўтаты́пнае |
аўтаты́пныя |
| Р. |
аўтаты́пнага |
аўтаты́пнай
аўтаты́пнае |
аўтаты́пнага |
аўтаты́пных |
| Д. |
аўтаты́пнаму |
аўтаты́пнай |
аўтаты́пнаму |
аўтаты́пным |
| В. |
аўтаты́пны (неадуш.)
аўтаты́пнага (адуш.) |
аўтаты́пную |
аўтаты́пнае |
аўтаты́пныя (неадуш.)
аўтаты́пных (адуш.) |
| Т. |
аўтаты́пным |
аўтаты́пнай
аўтаты́пнаю |
аўтаты́пным |
аўтаты́пнымі |
| М. |
аўтаты́пным |
аўтаты́пнай |
аўтаты́пным |
аўтаты́пных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аўтатэхні́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аўтатэхні́чны |
аўтатэхні́чная |
аўтатэхні́чнае |
аўтатэхні́чныя |
| Р. |
аўтатэхні́чнага |
аўтатэхні́чнай
аўтатэхні́чнае |
аўтатэхні́чнага |
аўтатэхні́чных |
| Д. |
аўтатэхні́чнаму |
аўтатэхні́чнай |
аўтатэхні́чнаму |
аўтатэхні́чным |
| В. |
аўтатэхні́чны (неадуш.)
аўтатэхні́чнага (адуш.) |
аўтатэхні́чную |
аўтатэхні́чнае |
аўтатэхні́чныя (неадуш.)
аўтатэхні́чных (адуш.) |
| Т. |
аўтатэхні́чным |
аўтатэхні́чнай
аўтатэхні́чнаю |
аўтатэхні́чным |
аўтатэхні́чнымі |
| М. |
аўтатэхні́чным |
аўтатэхні́чнай |
аўтатэхні́чным |
аўтатэхні́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)