Verbum

іншабыццё, ‑я, н.

Катэгорыя ідэалістычнай дыялектыкі Гегеля, якой абазначаецца адзін з момантаў пераходу чаго‑н. у якасна новы стан.

іржа́ўленне і ржа́ўленне, ‑я, н.

Спец. Стан паводле знач. дзеясл. іржавець; з’яўленне ржы на паверхні чаго‑н. Іржаўленне жалеза.

закупо́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закупорваць — закупорыць і стан паводле знач. дзеясл. закупорвацца — закупорыцца.

засяле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засяляць — засяліць і стан паводле знач. дзеясл. засяляцца — засяліцца. Засяленне новых зямель.

затушо́ўка, ‑і, ДМ ‑шоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. затушоўваць — затушаваць і стан паводле знач. дзеясл. затушоўвацца — затушавацца.

звадкава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад звадкаваць.

2. у знач. прым. Ператвораны ў вадкі стан. Звадкаваны газ.

згушчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. згушчаць — згусціць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. згушчацца — згусціцца. Згушчэнне малака.

размякчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. размякчаць — размякчыць (у 1 знач.), стан паводле дзеясл. размякчацца — размякчыцца (у 1 знач.).

смакта́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. смактаць (у 1–5 знач.) і стан паводле дзеясл. смактаць (у 6 знач.).

сці́шнасць, ‑і, ж.

Абл. Уласцівасць і стан сцішнага (у 1 знач.); цішыня. Сіняватая ранішняя сцішнасць панавала над мястэчкам. Адамчык.