Verbum

неўспрыма́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Стан арганізма, калі ў ім ствараюцца ўмовы, якія не даюць развіцца інфекцыйнай хваробе; імунітэт арганізма.

няду́жасць, ‑і, ж.

Стан нядужага; недамаганне. Дзед чамусьці часцей у апошні час скардзіўся на сваю нядужасць, успамінаў нябожчыкаў. Якімовіч.

паралізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Прыйсці (прыходзіць) у стан паралічу.

2. толькі незак. Зал. да паралізаваць.

праса́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Спец. Стан паводле знач. дзеясл. прасядаць — прасесці. Прасадка чыгуначнага палатна.

перагарто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перагартоўваць — перагартаваць і стан паводле знач. дзеясл. перагартоўвацца — перагартавацца.

перанапру́жанне, ‑я, н.

1. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. перанапружваць — перанапружыць.

2. Спец. Павышанае напружанне ў электрычнай сетцы.

бязва́жкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан бязважкага. Толькі ў космасе, пры палёце па інерцыі даводзіцца сустракацца з бязважкасцю. Гамолка.

лушчэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. лушчыць.

2. Дзеянне і стан паводле дзеясл. лушчыцца (у 1 знач.).

магматы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да магмы, складаецца з магмы. Магматычная парода. // Як магма; расплаўлены. Магматычны стан пароды.

зо́лкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан золкага. Паветра было вільготнае, халаднаватае, і золкасць працінала старэчыя плечы дзеда Ахрэма. Кавалёў.