экзальтава́насць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць і стан экзальтаванага. — У бацькі больш пастарэла[й] устрыманасці, а ў дачкі — экзальтаванасці. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яхі́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан яхіднага. — Можна і зусім уцячы, — мякка, з яхіднасцю параіў Собаль, — дэзерціраваць. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супако́іць, -ко́ю, -ко́іш, -ко́іць; -ко́ены; зак.

1. каго-што. Прывесці каго-, што-н. у стан спакою; прымусіць весці сябе ціха; утаймаваць.

С. вучняў.

С. сабаку.

С. душу маці.

2. што. Змякчыць, зрабіць менш інтэнсіўным, паменшыць.

С. зубны боль.

|| незак. супако́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. супако́йванне, -я, н. і супакае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пладзі́цца ’размнажацца’ (ТСБМ, Стан.). Да плод (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Та́тык ’як быццам, нібыта’ (Стан.). Гл. татак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

действи́тельный

1. (реальный) рэчаі́сны;

2. (подлинный) сапра́ўдны;

3. / действи́тельный зало́г грам. незале́жны стан;

действи́тельная слу́жба воен. абавязко́вая слу́жба;

действи́тельный член акаде́мии нау́к правадзе́йны член акадэ́міі наву́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змро́чны

1. (тёмный, охваченный сумраком) су́мрачный;

~нае памяшка́нне — су́мрачное помеще́ние;

2. (о предвечерней поре) су́меречный;

3. перен. мра́чный, су́мрачный;

з. настро́й — мра́чное (су́мрачное) настрое́ние;

з. станмед. су́меречное состоя́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крыты́чны I (содержащий в себе критику) крити́ческий;

к. падыхо́д — крити́ческий подхо́д;

к. рэалі́зм — крити́ческий реали́зм

крыты́чны II (переломный) крити́ческий;

~ная тэмперату́ра — крити́ческая температу́ра;

к. стан рэ́чыва — крити́ческое состоя́ние вещества́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бязва́жкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан бязважкага. Толькі ў космасе, пры палёце па інерцыі даводзіцца сустракацца з бязважкасцю. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закупо́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закупорваць — закупорыць і стан паводле знач. дзеясл. закупорвацца — закупорыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)