Verbum

адвастры́ць, -вастру́, -во́стрыш, -во́стрыць; -во́страны; зак., што.

Навастрыць, завастрыць.

А. косы.

А. зброю (перан.: падрыхтавацца да дзеянняў).

|| незак. адво́стрываць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адво́стрыванне, -я, н.

адкі́ды, -аў.

1. Непрыгодныя рэшткі чаго-н., адходы.

Скрыня для адкідаў.

А. вытворчасці.

2. Пра маральна апусцелых людзей.

А. грамадства (перан.).

|| прым. адкі́дны, -ая, -ае (спец.).

адмы́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Інструмент у выглядзе кручка, якім можна адамкнуць замок.

Універсальная а.

2. перан. Безадмоўны, надзейны спосаб (неадабр.).

адтачы́ць, -тачу́, -то́чыш, -то́чыць; -то́чаны; зак., што.

1. Зрабіць вострым.

А. нож.

2. перан. Удасканаліць майстэрства, зрабіць выразным.

А. пяро крытыка.

|| незак. адто́чваць, -аю, -аеш, -ае.

аксамі́т, -у, М -мі́це, м.

Шаўковая тканіна з мяккім, гладкім і густым ворсам.

|| прым. аксамі́тавы, -ая, -ае і аксамі́тны, -ая, -ае.

Аксамітавая сукенка.

Аксамітная трава (перан.).

апрыёры, прысл. (кніжн.).

1. Незалежна ад вопыту, да вопыту; проціл. апастэрыёры.

2. перан. Не правяраючы чаго-н., загадзя.

|| прым. апрыёрны, -ая, -ае; наз. апрыёрнасць, -і, ж.

аранжарэ́я, -і, мн. -і, -рэ́й, ж.

Цёплае зашклёнае памяшканне для вырошчвання раслін; цяпліца.

|| прым. аранжарэ́йны, -ая, -ае.

Аранжарэйная расліна (таксама перан., іран.: пра далікатнага, распешчанага чалавека).

франта́льны, -ая, -ае.

1. Накіраваны ў бок фронту; лабавы.

Франтальная атака.

Ф. ўдар.

2. перан. Такі, які распаўсюджваецца на ўсіх, адбываецца адначасова; агульны.

Франтальная праверка дакументаў.

патро́н², -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У Старажытным Рыме: асоба, якая брала пад сваю апеку бедных.

2. Гаспадар прадпрыемства, фірмы.

3. перан. Заступнік, абаронца (кніжн.).

паціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

Церці злёгку, час ад часу.

П. лоб.

П. рукі (таксама перан.: адчуваць задавальненне, нядобрую радасць з прычыны чаго-н.; разм.).