газаправо́дчык, ‑а, м.

Той, хто праводзіць або абслугоўвае газаправод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грузаатрыма́льнік, ‑а, м.

Той, на чыё імя адпраўляецца груз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гужпаві́ннік, ‑а, м.

Уст. Той, хто адбывае гужавую павіннасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

домаўла́снік, ‑а, м.

Той, каму належыць дом; уладальнік дома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрэсіро́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца дрэсіроўкай. Дрэсіроўшчык тыграў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дынамі́тчык, ‑а, м.

Той, хто працуе з дынамітам; падрыўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыэ́тык, ‑а, м.

Разм. Той, хто знаходзіцца на дыэце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авіямадэлі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто займаецца авіямадэлізмам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азеляні́цель, ‑я, м.

Той, хто займаецца азеляненнем чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зара́знік, ‑а, м.

Разм. Той, хто (тое, што) заражае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)