кампаратыві́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Спецыяліст у галіне параўнальна-гістарычнага мовазнаўства; той, хто карыстаецца параўнальным метадам пры вывучэнні блізкароднасных моў і тэорыі літаратуры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нумізма́т, -а, М -ма́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Спецыяліст па нумізматыцы (у 1 знач.).
2. Чалавек, які займаецца нумізматыкай (у 2 знач.).
|| ж. нумізма́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (да 2 знач.; разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бухга́лтар, ‑а, м.
Спецыяліст па бухгалтарскай справе, які вядзе грашовую і камерцыйную справаздачнасць. [Жлукта:] Дык вы хочаце, каб я пайшоў да вас за бухгалтара? Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
о́птык, ‑а, м.
1. Спецыяліст у галіне оптыкі.
2. Майстар, які займаецца вырабам аптычных прыбораў. З майстэрні оптыка .. [Лена і Круміньскі] выйшлі а восьмай гадзіне раніцы. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
псіхія́тр, ‑а, м.
Урач, спецыяліст па псіхічных захворваннях. Для спрактыкаванага псіхіятра цікава б было наглядаць, як шпарка даспявае .. [Сомік] для злачынства ці вар’яцкага дому. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радыёкамента́тар, ‑а, м.
Спецыяліст, які выступае па радыё з каментарыямі па пытаннях палітыкі, эканомікі, мастацтва, спорту і пад., а таксама той, хто вядзе рэпартаж.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
та́ктык, ‑а, м.
1. Спецыяліст па тактыцы (у 1, 2 знач.); знаўца тактыкі.
2. Разм. Чалавек, які ўмее весці справу з карысцю для сябе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
філо́лаг, ‑а, м.
Спецыяліст у галіне філалогіі. Даследчык летапісаў павінен быць і філолагам і гісторыкам. «Полымя». // Разм. Студэнт філалагічнага факультэта ў вышэйшай навучальнай установе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
энерге́тык, ‑а, м.
Спецыяліст у галіне энергетыкі (у 1 знач.). // Працаўнік энергетычнай прамысловасці. Энергетыкі ў спешным парадку навешвалі на мачты правады высакавольтавай лініі. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кры́тык, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Чалавек, які выступае з крытыкай (у 1 знач.) чаго-н.
Патрабавальны к.
2. Спецыяліст, які займаецца разглядам і ацэнкай літаратурных, музычных, тэатральных і іншых твораў мастацтва.
Літаратурны к.
Тэатральны к.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)