Verbum

зажа́ць, ‑жну, ‑жнеш, ‑жне; ‑жнём, ‑жняце, ‑жнуць; зак., што і без дап.

Пачаць жаць; зрабіць зажынкі.

закра́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць кракаць. // Кракнуць некалькі разоў запар; пракракаць. Качка закракала і змоўкла.

закружы́ць, ‑кружу, ‑кружыш, ‑кружыць; зак.

Пачаць кружыць.

•••

Закружыць галаву каму — моцна захапіць чым‑н. каго‑н.

замэ́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць мэкаць. // Мэкнуць. Каза замэкала і .. уцякла ў катух. Лужанін.

засігна́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Пачаць сігналіць. // Прасігналіць. Шафёр засігналіў, каб людзі сышлі з дарогі. Пташнікаў.

заскуго́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.

Пачаць скуголіць. // Праскуголіць. Дзесь птушка зрэдку заскуголіць Ды пераклікнуцца драчы. Колас.

заслязі́цца, ‑зіцца; зак.

Пачаць слязіцца. // Напоўніцца слязамі. І можа ад яго, ад ветру, заслязіліся вочы. Шамякін.

зачыкільга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць чыкільгаць. / Пайсці, кульгаючы, чыкільгаючы. [Аляксей] рашуча зачыкільгаў да акна. Карпаў.

зачыкільгі́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць чыкільгікаць. // Пайсці, кульгаючы, чыкільгікаючы. Язэп зачыкільгікаў да дзвярэй. Асіпенка.

зашчо́ўкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць шчоўкаць. // Прашчоўкаць. [Дзяцел] выдзеўб нешта ў кары, зашчоўкаў і паляцеў. Ляўданскі.