ло́дачнік, ‑а, м.

Той, хто займаецца перавозкай на лодцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маралаво́д, ‑а, М ‑водзе, м.

Той, хто займаецца маралагадоўляй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маргу́н, ‑а, м.

Разм. Той, хто часта маргае вачыма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зычлі́вец, ‑ліўца, м.

Той, хто жадае каму‑н. дабра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

істэ́рык, ‑а, м.

Разм. Той, хто хварэе на істэрыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калігра́ф, ‑а, м.

Той, хто піша прыгожа і разборліва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэгуста́тар, ‑а, м.

Той, хто робіць дэгустацыю. Дэгустатар чаю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэманстра́тар, ‑а, м.

Той, хто паказвае, дэманструе што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забудо́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто будуецца, забудоўваецца. Індывідуальныя забудоўшчыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залі́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто робіць заліўку. Заліўшчык галош.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)