расшчапле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. расшчапляць — расшчапіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. расшчапляцца — расшчапіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скле́йванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. склейваць — склеіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. склейвацца — склеіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скрана́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. скранаць — скрануць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. скранацца — скрануцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сумяшчэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. сумяшчаць — сумясціць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. сумяшчацца — сумясціцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суту́лаватасць, ‑і, ж.
Уласцівасць і стан сутулаватага. Нават у постаці маладога, рослага Ермалая азначылася заўчасная сутулаватасць. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удаскана́льванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. удасканальваць — удасканаліць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. удасканальвацца — удасканаліцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удвае́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. удвойваць — удвоіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. удвойвацца — удвоіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узра́даванасць, ‑і, ж.
Уласцівасць і стан узрадаванага. — Кастусь? — Ні ўзрадаванасці, ні здзіўлення не было ў .. голасе [Яніны]. Марціновіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ускладне́нне, ‑я, н.
Кніжн. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ускладняць — ускладніць і стан паводле знач. дзеясл. ускладняцца — ускладніцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Праско́нак ’букет’ (халоп., Стан.). Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)