Verbum

развінці́цца, ‑вінчуся, ‑вінцішся, ‑вінціцца; зак.

1. Адпусціцца, адвінціцца (аб чым‑н. завінчаным або звінчаным). Часткі прыбора развінціліся.

2. перан. Разм. Стаць нявытрыманым, аслабець маральна і фізічна. Горбікаў сумеўся, адклаў відэлец, узяў нож. — Нервы развінціліся, браток. Хворы я зусім, — спрабаваў ён апраўдацца, напаўняючы шклянкі. Дудо. // Стаць непаслухмяным, свавольным; распусціцца. Дзеці развінціліся.

даспе́ць, ‑ее; зак.

Стаць зусім спелым. Слівы даспелі. Задума даспела. Ураджай даспеў. □ Чарэшні навісаюць млява, даспелі ўжо да чарнаты. Пысін.

вы́зарыць, ‑рыць; зак.

Стаць ясным, зорным (пра неба). [Нічыпар:] — Бачыце, як неба вызарыла. У такую ноч і пешкі прайсціся хораша... Хадкевіч.

адсырэ́ць, ‑эе; зак.

Увабраўшы ў сябе вільгаці, стаць сырым. Ісці было вельмі цяжка, валёнкі за дзень адсырэлі, здаваліся пудовымі. Лупсякоў.

аздараві́цца, ‑раўлюся, ‑ровішся, ‑ровіцца; зак.

Палепшыцца, стаць нармальным, пасвяжэць. Спусцілася сонца за лес, пацягнула халадком пасля спякоты, аздаравілася паветра. Нікановіч.

заўдаве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць удавой, удаўцом; аўдавець. [Нахаме] было тады, калі яна заўдавела, гадоў пад трыццаць пяць. Чорны.

збо́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм. Стаць бокам, нахіліцца набок. Танк, атрымаўшы ўдар, збочыўся, прапоўз метраў дваццаць і стаў. Дудо.

пабайчэ́ць, ‑чаю, ‑чэеш, ‑чэе; зак.

Разм. Стаць больш бойкім. У вагоне людзі ажывіліся, павесялелі, пабайчэла іх гутарка, пазванчэў смех. Адамчык.

пазграбне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць, зрабіцца зграбным, зграбнейшым. Дзяўчаты пазграбнелі. □ Рукі ва ўсіх [студыйцаў] пазграбнелі, зрабіліся лёгкімі і спрытнымі. Бядуля.

памакрэ́ць, ‑эе; зак.

Стаць макраватым, мокрым. Сарочка памакрэла, асабліва пад пахамі ды на спіне, і прыліпла шчыльна да цела. Мележ.