Verbum

хаду́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Дэталь машыны, механізма, якая знаходзіцца ў пастаянным руху.

2. толькі мн. Прыстасаванне ў выглядзе рамы на колцах, пры дапамозе якога дзяцей вучаць хадзіць (разм.).

пастраля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак.

1. Правесці некаторы час, займаючыся стральбой.

П. у цэль.

2. каго. Расстраляць, забіць усіх, многіх.

Карнікі пастралялі людзей.

3. што. Расходаваць пры стральбе.

П. усе патроны.

піпе́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Шкляная трубачка з гумавым каўпачком, пры дапамозе якой набіраюць вадкасць і выпускаюць па каплях.

П. для закапвання вачэй.

|| прым. піпе́тачны, -ая, -ае.

рыф², -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Адтуліна або пятля на парусе, у якія прасоўваецца завязка для сцягвання яго.

Брыць рыфы (змяншаць плошчу паруса пры моцным ветры).

|| прым. ры́фавы, -ая, -ае.

сады́зм, -у, м.

1. Абвостраная жорсткасць, заўзятая цяга да катаванняў; задавальненне ад чужых пакут.

2. Падавая ненармальнасць, пры якой падавое пачуццё задавальняецца прычыненнем фізічнага болю другой асобе.

|| прым. сады́сцкі, -ая, -ае.

наперарэ́з.

1. прысл. Перасякаючы чый-н. шлях.

Кінуцца н.

2. прыназ. з Д. Выражае прасторавыя адносіны: ужыв. пры назве асобы ці прадмета, шлях якіх хто-, што-н. перасякае.

Бегчы н. машыне.

про́йгрыш, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Няўдачны для каго-н. зыход гульні, спаборніцтва і пад.

Застацца ў пройгрышы.

2. Сума грошай, страчаная пры гульні.

Вялікі п.

|| прым. про́йгрышны, -ая, -ае.

прыкляпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і -ляплю́, -ле́плеш, -ле́пле; -а́ны; зак., што.

Прымацаваць пры дапамозе клёпкі.

|| незак. прыклёпваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыклёпванне, -я, н. і прыклёпка, -і, ДМ -пцы, ж.

прыстасава́нне, -я, н.

1. гл. прыстасавацца, прыстасаваць.

2. мн. -і, -яў. Прадмет, любое ўстройства, пры дапамозе якога выконваецца якое-н. дзеянне, работа; увогуле — прыбор, механізм.

П. для заціску дэталі.

Фільтравальнае п.

пы́рскі, -аў, адз. пы́рска, -і, ДМ -рсцы, ж.

1. Кроплі вадкасці, якія разлятаюцца пры ўдары, усплёску.

2. чаго. Дробныя часцінкі цвёрдага цела (шкла, лёду і пад.), якія разлятаюцца ад удару.