вуздэ́чка, ‑і,
Прадмет збруі, які надзяваецца на галаву каню; аброць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вуздэ́чка, ‑і,
Прадмет збруі, які надзяваецца на галаву каню; аброць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ва́бік, ‑а,
Дудачка або свісток, якім у часе палявання падзываюць птушак або звяроў, падрабляючы іх голас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вішча́ць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць;
Віскліва крычаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзеўбану́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзятва́ 1, ‑ы,
Лічынкі пчол, чарва; маладыя пчолы.
дзятва́ 2, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падбе́л, ‑у,
Лекавая расліна сямейства складанакветных з шырокімі лістамі, пакрытымі спаднізу белымі варсінкамі, і жоўтымі кветкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазачыня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе;
1. Зачыніць усё, многае.
2. Зачыніўшы, пакінуць у памяшканні ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пастраката́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча;
Стракатаць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
працо́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Цокаючы, прайсці, праехаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сві́тэр, ‑а,
Цёплая вязаная фуфайка без засцежак з высокім каўняром.
[Англ. sweater.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)