пахалада́ць, ‑ае; безас. зак.

Зрабіцца халадней (пра надвор’е). Адразу пацямнела і пахаладала. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашчы́так, ‑тка, м.

Абл. Франтон. Свідзерскі па лесвіцы, прыстаўленай да зашчытка, палез на гарышча. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кі́пецень, ‑петню, м.

Абл. Кіпень, вар. [Вова] любіў глядзець, як струмень кіпетню цурчыць у шклянкі. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цурба́лак, ‑лка, м.

Разм. Кусок дрэва; абрубак. Старая падставіла цурбалак. Валодзя стаў на яго. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жабра́к, ‑а, м.

Той, хто жабруе і жыве з міласціны; старац. Старцаў вёў відушчы жабрак. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліва́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і палівачны. На вуліцы, распушыўшы вясёлкавыя вусы, рухалася палівальная машына. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

белаце́лы, ‑ая, ‑ае.

З белым целам. Заяц стаяў голы па пояс, белацелы, худы, з вострымі плячамі. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бензаво́з, ‑а. м.

Аўтацыстэрна для перавозкі бензіну. Шуганула з кустоў высока ў гору полымя — загарэліся бензавозы. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недагарэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які не згарэў поўнасцю. На свежай зімняй высецы валяліся недагарэлыя сукі і трэскі. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патрымце́ць, ‑трымчу, ‑трымціш, ‑трымціць; зак.

Трымцець некаторы час. Страказа патрымцела над .. [паплаўком] крыльцамі і апусцілася на пяро. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)