велаго́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца веласіпедным спортам.

|| ж. велаго́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. велаго́ншчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брасі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які плавае брасам.

|| ж. брасі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слаламі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен — спецыяліст па слаламе.

|| ж. слаламі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпажы́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен — фехтавальшчык на шпагах.

|| ж. шпажы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

батуты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца скачкамі на батуце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канаі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца грэбляй на каноэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіда́льнік, ‑а, м.

Спартсмен, які кідае дыск, кап’ё, молат і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгкавагаві́к, ‑а, м.

Спартсмен, пераважна барэц, з невялікай, лёгкай вагой цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рапіры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца фехтаваннем на рапірах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

факелано́сец, ‑сца, м.

Спец. Спартсмен, які нясе факел пры адкрыцці алімпіяды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)