Verbum

выпарэ́нне, -я, н.

1. гл. выпарыцца, выпарыць.

2. звычайна мн. (выпарэ́нні, -яў). Рэчыва, якое выпараецца.

Шкодныя выпарэнні.

менто́л, -у, м.

Празрыстае крышталічнае пахучае рэчыва, якое атрымліваюць з эфірнага алею мяты.

|| прым. менто́лавы, -ая, -ае.

казеі́н, -у, м.

Бялковае клейкае рэчыва, якое ўтвараецца пры стварожванні малака.

|| прым. казеі́навы, -ая, -ае.

К. клей.

канцэраге́н, -у, м. (спец.).

Хімічнае рэчыва, якое садзейнічае ўзнікненню злаякаснай пухліны.

|| прым. канцэраге́нны, -ая, -ае.

Канцэрагенныя рэчывы.

каталіза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Рэчыва, якое паскарае ход хімічнай рэакцыі.

|| прым. каталіза́тарны, -ая, -ае.

рогападо́бны, -ая, -ае.

Падобны знешне на рог¹ або на рогавае рэчыва.

Рогападобныя сукі́,.

|| наз. рогападо́бнасць, -і, ж.

аднаві́цель, -я, м.

Рэчыва, пры дапамозе якога выклікаецца рэакцыя аднаўлення (саставу, колеру і пад.).

А. для валасоў.

во́кісел, -слу, мн. -слы, -слаў, м. (спец.).

Рэчыва, якое ўяўляе сабой злучэнне хімічнага элемента з кіслародам.

Прыродныя вокіслы.

вуза́, -ы́, ж.

Клейкае рэчыва, якое выпрацоўваюць пчолы з гаючых смалістых выдзяленняў пупышак дрэў (бярозы, таполі, асіны); пропаліс.

інгрэдые́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Састаўная частка чаго-н. (рэчыва, сумесі).

|| прым. інгрэдые́нтны, -ая, -ае.