кветало́жа, ‑а, н.

Расшыраны верх кветаножкі, на якім размешчаны пялёсткі, песцікі і тычынкі кветкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярхо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вярхоўя ракі; размешчаны ў верхнім цячэнні ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запо́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Размешчаны за межамі поля, нівы, якія апрацоўваюцца. Запольныя ўчасткі зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трапасфе́ра, ‑ы, ж.

Ніжні асноўны слой зямной атмасферы, размешчаны да вышыні 8–18 км.

[Ад грэч. tropos — паварот і слова сфера.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цугавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да цуга; размешчаны адзін за адным. Цугавая запрэжка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нечарназёмны, ‑ая, ‑ае.

Бедны чарназёмам. Нечарназёмная глеба. // Размешчаны ў раёнах, бедных на чарназём. Нечарназёмная вобласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прырэ́чышчавы, ‑ая, ‑ае.

Які размешчаны ўздоўж рэчышча ракі, які прылягае да рэчышча ракі. Прырэчышчавыя поймы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перыферы́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Размешчаны на паверхні, аддалены ад цэнтра. Перыферычныя тканкі. Перыферычная нервовая сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заса́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

1. Скрытае размяшчэнне каго-, чаго-н. з мэтай нечаканага нападу на праціўніка.

Танк у засадзе.

Ляжаць у засадзе.

2. Атрад войск, так размешчаны.

Моцная з.

|| прым. заса́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Прадме́сце ’пасёлак, размешчаны непадалёку ад горада, але за яго межамі’, ’ускраіна горада’ (ТСБМ). Як і рус. предме́стье ’тс’, з польск. przedmieście ’прадмесце’ ад miasto ’горад’. Гл. места.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)