захвара́льнасць, ‑і, ж.

Адносная колькасць захворванняў за пэўны прамежак часу. Знізіць захваральнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прашурава́ць

‘ачысціць, адскрэбці што-небудзь і без прамога дапаўнення; прабегчы пэўны час або пэўную адлегласць (кіламетр) і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прашуру́ю прашуру́ем
2-я ас. прашуру́еш прашуру́еце
3-я ас. прашуру́е прашуру́юць
Прошлы час
м. прашурава́ў прашурава́лі
ж. прашурава́ла
н. прашурава́ла
Загадны лад
2-я ас. прашуру́й прашуру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прашурава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абарача́льнасць, -і, ж.

1. гл. абарачальны.

2. Перамяшчэнне транспартных сродкаў туды і назад за пэўны прамежак часу (спец.).

А. вагонаў.

3. Праходжанне тавараў, грошай праз абарот (у 4 знач.).

А. капіталу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паёк, пайка́, мн. пайкі́, пайко́ў, м.

Ежа або прадукты, якія выдаюцца ў пэўнай колькасці і на пэўны час.

Хлебны п.

Сухі п. (які выдаецца замест штодзённага харчавання).

|| прым. пайко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рацыяні́раваць, -рую, -руеш, -руе: -руй; -раваны; зак. і незак., што (спец.).

Увесці (уводзіць), устанавіць (устанаўліваць) пэўны рацыён з мэтай арганізацыі правільнай сістэмы харчавання людзей ці кармлення жывёлы.

|| наз. рацыяні́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадрукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак.

Затраціць пэўны час на друкаванне. Прадрукаваць дзве гадзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыэ́та, ‑ы, М дыэце, ж.

Пэўны рэжым харчавання. Малочная дыэта. Вытрымліваць дыэту. Галодная дыэта.

[Ад грэч. díaita — спосаб жыцця.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рытмава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; незак., што.

Спец. Надаваць пэўны рытм чаму‑н. Рытмаваць мелодыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкукава́ць, -куку́ю, -куку́еш, -куку́е; -куку́й; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Скончыць, перастаць кукаваць.

Адкукавала зязюля.

2. перан. Адбыць пэўны час у цяжкіх умовах (разм.).

Дзесяць месяцаў адкукаваў у каталажцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

определённый

1. (установленный) вы́значаны; (о границе, пределе) акрэ́слены;

2. (сформулированный) азна́чаны, акрэ́слены;

3. (твёрдо установленный) пэ́ўны;

име́ть определённый за́работок мець пэ́ўны заро́бак;

4. (точный) дакла́дны, выра́зны;

он не дал определённого отве́та ён не даў пэ́ўнага (выра́знага) адка́зу;

5. (явный, очевидный) пэ́ўны, відаво́чны; (несомненный, безусловный) безумо́ўны, бясспрэ́чны;

э́то определённая уда́ча гэ́та безумо́ўная (відаво́чная) уда́ча.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)