прашурава́ць

‘ачысціць, адскрэбці што-небудзь і без прамога дапаўнення; прабегчы пэўны час або пэўную адлегласць (кіламетр) і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прашуру́ю прашуру́ем
2-я ас. прашуру́еш прашуру́еце
3-я ас. прашуру́е прашуру́юць
Прошлы час
м. прашурава́ў прашурава́лі
ж. прашурава́ла
н. прашурава́ла
Загадны лад
2-я ас. прашуру́й прашуру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прашурава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)