карпу́нкт, ‑а, М ‑кце, м.

Пункт збору і перадачы інфармацыі карэспандэнтамі газеты, інфармацыйнага агенцтва і пад.; карэспандэнцкі пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сялі́ба, -ы, мн. -ы, -лі́б, ж.

Населены пункт у сельскай мясцовасці (паселішча, сяло і пад.).

|| прым. сялі́бны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зліўны́ в разн. знач. сливно́й;

з. пункт — сливно́й пункт;

з. жо́лаб — сливно́й жёлоб;

~но́е малако́ — сливно́е молоко́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стратэгі́чны в разн. знач. стратеги́ческий;

~нае майстэ́рства — стратеги́ческое иску́сство;

с. пункт — стратеги́ческий пункт;

~ная сыраві́на — стратеги́ческое сырьё

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апо́рны, -ая, -ае.

Які з’яўляецца апорай (у 1 знач.), уяўляе сабой апору, аснову чаго-н., умацаванне.

А. пункт.

Апорная калона.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перыге́й, -я, м. (спец.).

Найбліжэйшы да Зямлі пункт арбіты Месяца ці штучнага спадарожніка Зямлі; проціл. апагей.

|| прым. перыге́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадпасы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Тое, што і перадумова.

2. Зыходны пункт якога-н. разважання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

медпу́нкт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Медыцынскі пункт; амбулаторная лячэбніца пры якой-н. установе, прадпрыемстве.

М. на заводзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перегово́рный перагаво́рны;

перегово́рный пункт междугоро́дной телефо́нной ста́нции перагаво́рны пункт міжгаро́дняй тэлефо́ннай ста́нцыі;

перегово́рное устро́йство перагаво́рнае прыстасава́нне (прыла́да);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замярза́нне, ‑я, н.

1. Стан паводле знач. дзеясл. замярзаць. Замярзанне вады.

2. Гібель ад холаду. Выпадкі замярзання людзей.

•••

Пункт замярзання гл. пункт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)