рацыяналіза́цыя, ‑і,
Арганізацыя якой‑н. дзейнасці
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рацыяналіза́цыя, ‑і,
Арганізацыя якой‑н. дзейнасці
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эспера́нта,
Штучная міжнародная мова, створаная польскім урачом Заменгофам у канцы 19 ст. на матэрыяле
[Ад фр. esperer — спадзявацца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўнаво́ддзе, ‑я,
Высокі ўзровень вады (у рацэ, возеры і пад.), а таксама перыяд, калі рэкі, азёры і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суперэлі́та, ‑ы,
Насенне самых лепшых, адборных раслін, якое
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ужыва́льны, ‑ая, ‑ае.
Які часта, шырока ўжываецца; агульнапрыняты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чапра́к, ‑у,
[Цюрк.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
клёў, клёву,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агра́рый, ‑я,
1. Буйны землеўладальнік, памешчык-абшарнік.
2. Член партыі буйных землеўладальнікаў, адной з
[Ад лац. agrarius — зямельны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аплікату́ра, ‑ы,
1. Спосаб размеркавання пальцаў,
2. Лічбавае абазначэнне над нотамі парадку размеркавання пальцаў музыканта.
[Ад лац. applicare — прыладжваць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перава́жны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)