На́шына ’мясцовае асяроддзе’ (Ян.), параўн. рус. на́шина́ ’наша частка’, в.-луж. našina ’наша маёмасць’. Ад наш, параўн. чужына ’чужы, незнаёмы край, людзі’ і пад. (гл. ESSJ SG, 2, 440), серб.-харв. својѝна ’ўласнасць, маёмасць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перастрахава́ць, ‑страхую, ‑страхуеш, ‑страхуе; зак., каго-што.

1. Застрахаваць зноў, яшчэ раз. Перастрахаваць маёмасць.

2. Застрахаваць усё, многае. Перастрахаваць усе будынкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транжы́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак., што.

Разм. Неразумна, без толку траціць (грошы, маёмасць і пад.). [Рахункаводу] не хочацца транжырыць калгасную капейку. Асіпенка.

[Ад фр. trancher — разразаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рахлю́ддзе (рахлю́дзьдзя, ряхлюдзьдзя) ’старое парванае адзенне, старызна, рыззё’ (Бяльк.). Параўн. рус. ру́хлядь ’тс’, што да рухло ’рухомая маёмасць’ (Фасмер, 3, 524), параўн. рухлявы ’рухавы’ (гл.). Аналагічна да рухомы ’тс’ і рухомасць ’рухомая маёмасць’ (гл.). Да рахацца (гл.)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

даро́ўны, -ая, -ае.

1. Падораны кім-н., атрыманы ў падарунак.

Д. сервіз.

2. Які пацвярджае падарунак.

Д. надпіс.

3. у знач. наз. даро́ўная, -ай, мн. -ыя, -ых, ж. Дакумент, які замацоўвае падараваную маёмасць за тым, хто атрымаў яе (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неацэ́нны, ‑ая, ‑ае.

Надзвычай важны. Неацэнны набытак. Неацэнная дапамога. □ Валі здавалася, што галоўнае цяпер — выратаваць маёмасць друкарні: неацэнны шрыфт, вярстаткі, валікі. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нелікві́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Маёмасць, якая не можа быць выкарыстана на даным прадпрыемстве і падлягае перадачы каму‑н. або прадаецца.

[Ад лац. liquidus — вадкі, пякучы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

достоя́ние ср.

1. набы́так, -тку м.; (имущество) маёмасць, -ці ж.; (собственность) ула́снасць, -ці ж.;

обще́ственное достоя́ние грама́дская маёмасць, грама́дскі набы́так;

2. (удел) перен. здабы́так, -тку м.;

сде́лать нау́ку достоя́нием масс зрабі́ць наву́ку здабы́ткам мас.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскра́сці, -кра́ду, -кра́дзеш, -кра́дзе; раскра́ў, -кра́ла; -кра́дзены; зак., каго-што.

Крадучы па частках, расцягнуць, развалачы што-н. поўнасцю, да канца.

Р. маёмасць, гаспадарку.

|| незак. раскрада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і раскра́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раскрада́нне, -я, н. і раскра́дванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распрада́ць, -да́м, -дасі́, -да́сць; -дадзі́м, -дасце́, -даду́ць; -да́дзены; зак., каго-што.

Прадаць па частках, паступова ўсё дарэшты.

Р. маёмасць.

|| незак. распрадава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць; -дава́й.

|| наз. распрада́жа, -ы, ж. і распро́даж, -у, м.

|| прым. распрада́жны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)