фартухо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фартуха. Фартуховы матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фуфа́ечны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фуфайкі. Фуфаечны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплатво́рны, ‑ая, ‑ае.

Здольны ўтвараць цяпло. Цеплатворны матэрыял. Цеплатворнае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́карыстаць сов. испо́льзовать; употреби́ть;

в. час — испо́льзовать вре́мя;

в. матэрыя́л — испо́льзовать (употреби́ть) материа́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прашы́вачны в разн. знач. проши́вочный;

п. цэх — проши́вочный цех;

п. матэрыя́л — проши́вочный материа́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пе́нка², -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Лёгкі порысты вогнетрывалы матэрыял, які ўжыв. для вырабу люлек для курэння і інш.

|| прым. пе́нкавы, -ая, -ае.

Пенкавая люлька.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неправадні́к, ‑а, м.

Спец. Матэрыял, які не праводзіць электрычнасці і цяпла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піло́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для распілоўкі. Піловачная драўніна. Піловачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зма́зачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для змазкі, змазвання. Змазачны матэрыял. Змазачны рэзервуар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гі́льзавы, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для вырабу гільз. Гільзавы цэх. Гільзавы матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)