лі́чнік, ‑а, м.

У матэматыцы — лік простага дробу, які стаіць над рысай (абазначае лік долей, з якіх складаецца дроб); проціл. назоўнік. У дробе 2/5 лічнік 2, а назоўнік 5.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухзна́чны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з двух знакаў. Двухзначны лік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохзна́чны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з трох знакаў. Трохзначны лік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасцізна́чны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з шасці знакаў. Шасцізначны лік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недзялі́мы, -ая, -ае.

1. Які не паддаецца падзелу, цэласны.

Н. фонд.

2. Які не дзеліцца без астатку.

Н. лік.

|| наз. недзялі́масць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лі́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Тое, што і лішак.

2. Няцотны лік (разм.).

Гуляць у цот і лішку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адніма́емае, ‑ага, н.

Велічыня (лік), якая аднімаецца ад другой велічыні (ліку).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лагары́фм, ‑а, м.

У матэматыцы — паказчык ступені, у якую трэба ўзвесці лік-аснову, каб атрымаць дадзены лік. Сістэма лагарыфмаў. □ Янча перагортвае табліцу лагарыфмаў і, адшукаўшы патрэбную функцыю вугла, запісвае яе ў сшытак. Васілевіч.

[Ад грэч. logos — адносіны і arithmos — лік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мажарыта́рны, -ая, -ае.

У выразе: мажарытарная сістэма — сістэма выбараў, пры якой у лік выбраных трапляюць кандыдаты партыі, якая атрымала большасць галасоў у дадзенай акрузе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дро́бавы, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з дробу ​2. Дробавы лік. Дробавая велічыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)