Verbum

зашыро́кі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Празмерна шырокі, шырэйшы, чым трэба. Зашырокая сукенка. □ Пісталет гэты нейкі нялюдскі, дужа ўжо зашырокае дула. Лынькоў.

вы́мерзлы, ‑ая, ‑ае.

Які загінуў ад марозу, вымерз. Стаяла.. [ігруша] голая, счарнелая, з вузлаватымі сукамі, з вымерзлым сям-там галінкамі. Лынькоў.

цвырку́н, ‑а, м.

Насякомае атрада прастакрылых, якое трэннем крыл утварае строкат. У сенцах заходзіўся цвыркун, няйначай на добрую пагоду. Лынькоў.

цюльпа́к, ‑а, м.

Абл. Тоўсты абрубак бервяна. Быў ён [чалавек] высокі і яму нязручна было сядзець на нізкім сасновым цюльпаку. Лынькоў.

надве́траны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і наветраны. Вецер.. намагаўся прабіцца праа густую загародку з яловых лапак, пастаўленую з надветранага боку. Лынькоў.

няўмо́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць няўмольнага. Мы не здзівіліся ні абыякавасці шафёра да гібелі чалавека, ні жалезнай няўмольнасці гэтага аўтамабільнага канвеера. Лынькоў.

парахо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Судна, якое прыводзіцца ў рух паравым рухавіком, паравой турбінай. Папыхваючы дымком, да прыстані набліжаўся параход. Лынькоў.

паўне́ба, н.

Палавіна неба. Паўнеба на захадзе было пакрыта агромністай цёмнай хмарай. Лынькоў. Пачало паказвацца сонца. Ранішняя зара ахапіла паўнеба. Чарнышэвіч.

по́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Тыкаць, пароць. Зайшоў .. [начальнік] у вагон, абышоў кожны куток, усё поркаў нешта сваім бліскучым кіёчкам. Лынькоў.

бяльма́сты, ‑ая, ‑ае.

З бяльмом на воку. Гэты дзядзька зрэдку касавурыў на яго сваё бяльмастае вока і чагосьці падміргваў цётцы. Лынькоў.