карнішо́н, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.
1. -а. Маленькі, зняты хутка пасля цвіцення агурок, прызначаны для марынавання.
2. -у. Гатунак такіх агуркоў.
|| прым. карнішо́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бергамо́т, -а, М -мо́це, м.
1. Гатунак сакавітых салодкіх груш.
2. мн. -ы, -аў. Вечназялёнае пладовае дрэва сямейства рутавых, а таксама плод такога дрэва.
|| прым. бергамо́тавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бардо́ 1, нязм., н.
Гатунак чырвонага віна (паводле назвы французскага горада Бардо).
бардо́ 2, нязм. прым.
Цёмна-чырвоны. Сукенка колеру бардо.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
партве́йн, ‑у, м.
Гатунак моцнага вінаграднай віна. Пазіраючы на аднаго Яўгена, Міхал адкаркаваў бутэлькі, наліў сабе і яму гарэлкі, Арыне з Лёдзяй — партвейну. Карпаў.
[Ням. Portwein.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ду́ля, -і, мн. -і, дуль, ж.
1. Гатунак летніх груш з вялікімі салодкімі пладамі, а таксама плод гэтага дрэва.
Бабуля частавала нас смачнымі дулямі.
2. Кукіш, фіга (разм., груб.).
Даць, паказаць дулю.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ані́с, -а і -у, м.
1. -а. Аднагадовая травяністая эфіраалейная расліна сямейства парасонавых з насеннем, якое мае рэзкі саладкаваты пах.
2. -у. Гатунак яблыкаў.
|| прым. ані́савы, -ая, -ае.
Анісавыя кроплі.
А. алей.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тру́фель, -я, мн. -і, -яў, м.
1. Клубнепадобны падземны грыб, які выкарыстоўваецца ў якасці прыправы да страў.
2. Гатунак шакаладных цукерак, якія сваёй формай падобныя на гэты грыб.
|| прым. тру́фельны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
венге́рскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да Венгрыі і венграў. Венгерская мова. Венгерская культура.
2. у знач. наз. венге́рскае, ‑ага, н. Гатунак вінаграднага віна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вінёўка ’гатунак позніх кісла-салодкіх груш’ (БРС, КТС, Мат. Гом.), укр. винню́ха ’гатунак віннакіслых яблык’, винни́чки ’тс’, рус. варон. виновна ’гатунак вінных яблык’, польск. winniczka, windyczka ’гатунак дрэва і фруктаў грушы, Pirus communis’, winnik ’гатунак яблык’, славен. vínica ’тс’. Утворана ад прыметніка *віновы. Да віно (гл.). Мяккае ‑н‑, відавочна, пад уплывам вішнёўка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
салідо́л, ‑у, м.
Гатунак густога рэчыва, якое выкарыстоўваецца для змазвання хадавой часткі транспартных машын. Ад свежых сасновых дошак патыхала смалою і салідолам ці нейкім іншым машынным маслам. Шашкоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)