бергамо́т, -а, М -мо́це, м.

1. Гатунак сакавітых салодкіх груш.

2. мн. -ы, -аў. Вечназялёнае пладовае дрэва сямейства рутавых, а таксама плод такога дрэва.

|| прым. бергамо́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)