напо́рны ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Які служыць для ўтварэння напору вадкасці. Напорны бак. Напорныя трубы.

2. Які дзейнічае з вялікім напорам (у 1 знач.). Напорная вада. □ Зашумелі воды, Узняліся хвалі, У напорнай плыні Крыгі паламалі. Русак.

напо́рны ​2, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і напоены. Красавалася шчасцем Краіна мая І напорнай геройскаю працай. Кляшторны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падсне́жны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад снегам, узяты з-пад снегу. Падснежны лёд. □ Да паляне ў светлым пералеску Расцвілі, налітыя расой, Сінія падснежныя пралескі — Пад аховай урачыстых хвой. Панчанка. Ледзь толькі крануцца падснежныя воды, Ледзь толькі вярба прывітае вясну, Раблюся я ворагам крохкай прыроды — Галінкі ламлю я і ў хату цягну. Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забо́р, -ру м.

1. забо́р;

з. вады́ — забо́р воды́;

2. уст. (закупка) забо́р;

з. тава́раў — забо́р това́ров

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напі́цца сов., в разн. знач. напи́ться;

н. вады́ — напи́ться воды́;

н. да непрыто́мнасці — напи́ться до поте́ри созна́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́ды (род. судо́ў) мн., обл. два ведра́ (для одновременного использования);

прыне́сці с. вады́ — принести́ два ведра́ воды́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замы́ць, ‑мыю, ‑мыеш, ‑мые; зак., што.

1. Адмыць пляму, не мыючы ўсю адзежыну. Зажыць рукаў.

2. Сапсаваць, няўмела ці занадта часта мыючы. Замыць сукенку.

3. Змыць няроўнасці на пяску, зямлі і пад. (пра цякучыя воды). Гэткі дождж — любы след замые! Савіцкі. // Занесці пяском, жвірам вусце ракі, які‑н. прадмет на дне ракі. / у безас. ужыв. Камень замыла пяском.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напы́рскаць сов.

1. набры́згать, напры́скать;

н. вады́ — набры́згать (напры́скать) воды́;

2. (прыская, смочить) напры́скать;

н. духа́мі — напры́скать духа́ми

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самацёк, -ку м., прям., перен. самотёк;

с. вады́ — самотёк воды́;

пусці́ць спра́ву на с. — пусти́ть де́ло на самотёк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцёк (род. сцёку) м., в разн. знач. сток;

для сцёку вады́ — для сто́ка воды́;

прамысло́выя сцёкі — промы́шленные сто́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

коло́дец м.

1. (для добывания воды) сту́дня, -ні ж., кало́дзеж, -жа м.;

артезиа́нский коло́дец артэзія́нскі кало́дзеж;

2. в др. знач. кало́дзеж, -жа м.;

ми́нный коло́дец мі́нны кало́дзеж;

◊

не плюй в коло́дец — пригоди́тся воды́ напи́ться посл. не плюй у кало́дзеж — давядзе́цца вады́ напі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)