ужа́сный в разн. знач. жахлі́вы; (жуткий) жу́дасны; (страшный) страшэ́нны, стра́шны;

ужа́сный сон жахлі́вы (жу́дасны, стра́шны) сон;

ужа́сная пого́да жахлі́вае (жу́даснае) надво́р’е;

ужа́сная боль жахлі́вы (жу́дасны, страшэ́нны) боль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суці́шыцца сов.

1. уня́ться; успоко́иться; ути́хнуть;

дзіця́ ~шылася — ребёнок уня́лся (успоко́ился, ути́х);

боль ~шыўся — боль уняла́сь (успоко́илась, ути́хла);

2. (уменьшиться) уме́риться;

3. (стать медленнее) заме́длиться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

процібо́левы, ‑ая, ‑ае.

Які аслабляе або здымае боль, адчуванне болю. Проціболевае лякарства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заспако́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак.

1. каго-што. Зрабіць спакойным, супакоіць.

З. расхваляванага чалавека.

2. што. Суняць, зменшыць.

З. боль.

|| незак. заспако́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. заспакае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уці́хнуць, -ну, -неш, -не; уці́х, -хла; -ні́; зак.

Тое, што і заціхнуць.

Шум уціх.

Уціхла навальніца.

Боль уціх.

Дзіця плакала доўга, а потым змаглося і ўціхла.

|| незак. уціха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свінцо́вы, -ая, -ае.

1. гл. свінец.

2. перан. Цёмна-шэры, колеру свінцу.

Свінцовае неба.

3. перан. Цяжкі.

С. удар.

Свінцовая галава (пра боль і цяжар у галаве). Свінцовае маўчанне (панурае, гнятучае).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ну́дны, -ая, -ае.

1. Невясёлы, маркотны, сумны.

2. Які наганяе нуду; нецікавы; поўны нуды, тугі.

Нудная песня.

3. Які не перастае, трывожыць бесперастанку (пра боль і інш.).

|| наз. ну́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ванца́к, ‑у, м.

Разм. Рэзкі, востры боль у жываце; рэзь. Каня ванцак хапіў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пако́лванне, ‑я, н.

Колючы боль, які ўзнікае час ад часу. Паколванне ў грудзях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прастро́міць, ‑міць; зак., каго-што.

Абл. Пранізаць. Пякучы боль прастроміў усё цела. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)