Verbum

ото́, часціца.

Абл. Вось. — Струшня тут? — Тут. — З Камлюком радзяцца. — Ото і добра. М. Ткачоў.

павіва́ны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Перавіты трэцяй столкай. Повад быў са старога леташняга павіванага пастронка. Пташнікаў.

павіля́сты, ‑ая, ‑ае.

Абл. Не прамы, звілісты. Прыходзілася ісці туды, куды кіравала павілястая сцежка. Мележ.

пада́лець, ‑ее; зак.

Абл. Стаць, апынуцца далей. [Лес] — цяпер рэдкі і неяк падалеў ад вёскі. Пташнікаў.

про́халадзь, ‑і, ж.

Абл. Адносны, умераны холад; халадок. Ад балота патыхала прохаладдзю і сырасцю. Колас.

рап’ём, прысл.

Абл. Неадчэпна, назойліва. [Метак:] — Не перажывай. Мае грахі рап’ём да цябе не прыліпнуць. Бажко.

сві́рнік, ‑а, м.

Абл. Свіронак. І раптам у сваім двары.. [бацька] убачыў адчыненыя дзверы свірніка. Чорны.

стая́н, ‑а, м.

Абл. Стаяк (у 1 знач.). Пад млыном можна схавацца за стаян. Кулакоўскі.

сту́дзіна, ‑ы, ж.

Абл. Квашаніна. — Ага. — Бадзягін кіўнуў галавой, седзячы над талеркай са студзінай. Федасеенка.

хваста́ч, ‑а, м.

Абл. Трапкач. [Маці] схапіла са сцяны палатняны хвастач ды за .. [сынам], хацела адлупіць. Ставер.