абл- (абласны) Gebiets-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

по́жня, -і, мн. -і, -жань, ж. (абл.).

Зжатае хлебнае поле або сенажаць.

|| прым. по́жневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэ́хва, -ы, мн. -ы, -аў, ж. (абл.).

Жалезны абруч, што наганяецца на драўляную калодку кола, у якой знаходзяцца спіцы.

|| прым. рэ́хвенны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акра́ек, -ра́йка, мн. -ра́йкі, -ра́йкаў, м. (абл.).

1. Край чаго-н.

А. тканіны.

А. хмары.

2. Тое, што і акравак.

Палавік з акрайкаў.

|| прым. акра́йкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

nazad

абл. назад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ду́бальт абл Dóppel-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ляка́цца абл erschrécken*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

жадлі́вы абл néidisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ву́сціш абл. ’ціша’ (БРС). Утвораны шляхам зваротнай дэрывацыі назоўнік ад усці́шыць; гл. ціха, ціш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kur

м. абл. певень

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)