апрыёры, прысл.

1. Незалежна ад вопыту, да вопыту; проціл. апастэрыёры.

2. перан. Не правяраючы чаго‑н. загадзя.

[Лац. a — ад і priori — які папярэднічае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абцяжа́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

1. Зрабіцца цяжкім, вагавітым.

2. перан. Узяць на сябе многа клопату, цяжкасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жыццядзе́йнасць, ‑і, ж.

1. Сукупнасць жыццёвых функцый арганізма.

2. перан. Дзейнасць, функцыяніраванне чаго‑н. Жыццядзейнасць чалавечага грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жыццядзе́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Здольны выконваць жыццёвыя функцыі. Жыццядзейныя органы.

2. перан. Дзейны, энергічны, рухавы. Жыццядзейны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каніце́льшчык, ‑а, м.

1. Уст. Рабочы або ўладальнік каніцельнай вытворчасці, гандляр каніцеллю.

2. перан. Неадабр. Валаводнік, валакітчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канцыля́ршчына, ‑ы, ж.

1. Канцылярская работа.

2. перан. Неапраўданы, празмерны фармалізм у вядзенні справы. Змагацца з канцыляршчынай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кісе́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Пашыты з кісяі. Кісейныя фіранкі.

2. перан. Празрысты, тонкі, як кісяя. Кісейны туман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клауна́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. Цыркавы нумар з удзелам клоўнаў.

2. перан. Камічная выхадка; выбрык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мёртванаро́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Які нарадзіўся мёртвым. Мёртванароджанае дзіця.

2. перан. Нежыццёвы, які нельга ажыццявіць. Мёртванароджаны праект.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

немезі́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Багіня кары, помсты ў старажытнай грэчаскай міфалогіі. // перан. Адплата, кара, помста.

[Грэч. Némesis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)