вузкало́бы, ‑ая, ‑ае.
1. З вузкім, нізкім ілбом.
2. перан. Разм. З абмежаванымі поглядамі; недалёкі. Вузкалобы палітык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)