факты́чны, -ая, -ае.

1. Які адлюстроўвае сапраўдны стан чаго-н., адпавядае фактам; заснаваны на дакументальнай дакладнасці або які адпавядае ёй.

Фактычныя звесткі.

Фактычныя доказы.

Фактычна (прысл.) ён з’яўляецца кіраўніком гэтай тэмы.

Фактычныя выклады.

2. Які існуе ў наяўнасці, але не ўзаконены юрыдычна.

Ф. шлюб.

|| наз. факты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пастанаві́ць ’пабудаваць’ (жытк., Мат. Гом.). У выніку кантамінацыі лексем стан (< stanъ) ’будынак, дом’, паставіць ’будаваць’ (гл.). Больш падрабязна пра стан гл. Лучыц-Федарэц, Лекс. Палесся, 166–169.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мярзло́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да мерзлаты. Мярзлотны стан. // Звязаны з вывучэннем мерзлаты. Мярзлотная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыблі́жанасць ​1, ‑і, ж.

Стан прыбліжанага ​1.

прыблі́жанасць ​2, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць прыбліжанага ​2. Прыбліжанасць вылічэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыла́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прынаджваць — прыладзіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. прыладжвацца — прыладзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагіба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прагібаць — прагнуць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. прагібацца — прагнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагіна́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прагінаць — прагнуць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. прагінацца — прагнуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрасне́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. апрасняць — апрэсніць і стан паводле знач. дзеясл. апрасняцца — апрэсніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асвяжэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асвяжаць — асвяжыць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. асвяжацца — асвяжыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аслабане́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аслабаняць — аслабаніць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. аслабаняцца — аслабаніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)