ліпе́ць, -плю́, -пі́ш, -пі́ць; -пі́м, -піце́, -пя́ць; -пі́; незак. (разм.).
1. Ледзь-ледзь трымацца (пра каго-, што-н.).
Дзверы ледзь ліпяць.
2. Пра вельмі слабае праяўленне якіх-н. працэсаў, пра стан заняпаду чаго-н.
Агонь ледзь ліпіць.
◊
Ліпець на валаску (на павуцінцы) (разм.) — быць у вельмі ненадзейным, небяспечным становішчы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Пастанаві́ць ’пабудаваць’ (жытк., Мат. Гом.). У выніку кантамінацыі лексем стан (< stanъ) ’будынак, дом’, паставіць ’будаваць’ (гл.). Больш падрабязна пра стан гл. Лучыц-Федарэц, Лекс. Палесся, 166–169.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вызвале́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вызваляць — вызваліць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. вызваляцца — вызваліцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выслабане́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выслабаняць — выслабаніць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. выслабаняцца — выслабаніцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вытры́мліванне, ‑я, н.
Дзеянне і стан паводле дзеясл. вытрымліваць — вытрымаць (у 1, 2, 5 і 6 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адасабле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. адасабляць — адасобіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. адасабляцца — адасобіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апрасне́нне, ‑я, н.
Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. апрасняць — апрэсніць і стан паводле знач. дзеясл. апрасняцца — апрэсніцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асвяжэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. асвяжаць — асвяжыць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. асвяжацца — асвяжыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аслабане́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. аслабаняць — аслабаніць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. аслабаняцца — аслабаніцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ачышчэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. ачышчаць — ачысціць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ачышчацца — ачысціцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)