скло́чнік, ‑а, м.

Разм. Той, хто займаецца склокамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаве́днік, ‑а, м.

Той, хто прыйшоў на споведзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сумяшча́льнік, ‑а, м.

Той, хто працуе па сумяшчальніцтву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схематыза́тар, ‑а, м.

Той, хто схільны да схематызму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таваравытво́рца, ‑ы, м.

Той, хто заняты вытворчасцю тавараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тушава́льшчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца тушаваннем, тушоўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлегляда́ч, ‑гледача, м.

Той, хто глядзіць тэлевізійныя перадачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уга́двальнік, ‑а, м.

Разм. Той, хто ўгадвае; адгадчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уціхамі́рнік, ‑а, м.

Той, хто ўціхамірвае каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарцо́ўшчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто займаецца фарцоўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)