Ды́мба ’высокі, нязграбны чалавек’ (Сл. паўн.-зах.). Запазычанне з літ. dìmba ’хто высокі’ (так Сл. паўн.-зах.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перапарэ́ць ’скончыцца’ (карэліц., ЖНС). Да пера- і пара (гл.). Утворана так, як перавучыць < мука (Усціновіч, вусн. паведамл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скро́мнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць скромнага.

2. Скромныя паводзіны. Пераклады свае з беларускага Багдановіч пры жыцці так і не надрукаваў. Ці не было гэта выражэннем той абаяльнай скромнасці, якою так багаты быў паэт? Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узру́шыцца, ‑шуся, ‑шышся, ‑шыцца; зак.

Моцна ўсхвалявацца; устрывожыцца. — Як жа гэта так? — узрушылася бабка: — За што такая няласка, такое пакаранне? Колас. [Маша] зноў узрушылася і так моцна, што рука з пісьмом апусцілася ў знямозе. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медалі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн.так; ж.

Жан. да медаліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мемуары́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн.так; ж.

Жан. да мемуарыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мецэна́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Ртак; ж.

Разм. Жан. да мецэнат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мімі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн.так; ж.

Жан. да міміст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мінімалі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн.так; ж.

Жан. да мінімаліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мініяцюры́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн.так; ж.

Жан. да мініяцюрыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)