раска́ркацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць моцна каркаць. Вароны раскаркаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распішча́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм. Пачаць пішчаць моцна і доўга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распо́ўзацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Пачаць многа і доўга поўзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расстагна́цца, ‑стагнуся, ‑стогнешся, ‑стогнецца; зак.

Разм. Пачаць моцна і доўга стагнаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расхлусі́цца, ‑хлушуся, ‑хлусішся, ‑хлусіцца; зак.

Разм. Пачаць хлусіць многа і доўга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Нарошча ’спосаб, прыём, метад’ (полац., Нар. лекс.), нарошч ’раз, спосаб’ (міёр., Нар. сл.), наро́шчы мн. ’прыступы’, параўн.: «Зуб разбалеўся, учора трыма нарошчамі як уздымецца боль…» (мядз., Нар. словатв.). Няясна; наўрад ці ад нараста́ць ’узрастаць, з’яўляцца зноў і зноў’, хаця апошні прыклад мог бы сведчыць у карысць такога паходжання слова, параўн. наварат ’прыём, заход’. Магчыма, да *orzčęti ’пачаць’, параўн. балг. начин ’спосаб’ (*načęti ’пачаць’) і пад., або да ра́ска ’столка’ (міёр., Нар. сл.) з пераходам а > о пад націскам тыпу штаны/штонікі і чаргаваннем тыпу доска/дошчка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пазагара́цца, ‑аецца; зак.

1. Загарэцца, пачаць гарэць — пра ўсё, многае. Пазагараліся хаты. □ Пазагараліся кастры, ад іскры полымя гарыць. Дубоўка.

2. Пачаць свяціцца, блішчаць — пра ўсё, многае. Пазагараліся ліхтары на вуліцах. Пазагараліся зоркі на небе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заскрэ́бці, ‑скрабу, ‑скрабеш, ‑скрабе; ‑скрабём, ‑скрабяце; пр. заскроб, ‑скрэбла; зак.

Пачаць скрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заскрэ́бціся, ‑скрабуся, ‑скрабешся, ‑скрабецца; ‑скрабёмся, ‑скрабяцеся; пр. заскробся, ‑скрэблася; зак.

Пачаць скрэбціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́свеціцца, ‑свеціцца; зак.

Пачаць свяціцца. У небе высвеціліся зоры. Выплыў месяц. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)