рамані́ст ​1, ‑а, М ‑сце, м.

Пісьменнік, аўтар раманаў. Раман «Вайна пад стрэхамі» сведчыць аб высокім майстэрстве маладога раманіста. Дзюбайла.

рамані́ст ​2, ‑а, М ‑сце, м.

1. Спецыяліст па раманістыцы ​2.

2. Юрыст, спецыяліст па рымскаму праву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медалье́р, ‑а, м.

Спецыяліст па вырабу форм для адліўкі і чаканні манет і медалёў.

[Фр. médailleur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мукамо́л, ‑а, м.

Спецыяліст па размолу збожжа. // Разм. Той, хто працуе ў мукамольнай прамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліграфі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Рабочы паліграфічнай прамысловасці.

2. Спецыяліст у галіне паліграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нумізма́т, ‑а, М ‑маце, м.

Спецыяліст, які займаецца нумізматыкай; збіральнік старажытных манет і медалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пражэктары́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па рабоце з пражэктарам; той, хто абслугоўвае пражэктар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

багасло́ў, ‑лова, м.

1. Спецыяліст у галіне багаслоўя.

2. Навучэнец старэйшых класаў духоўнай семінарыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аграно́м, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне аграноміі; арганізатар сельскагаспадарчай вытворчасці. Участковы аграном. Аграном-палявод.

[Грэч. agros — поле і nomos — закон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскро́йшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца раскроем чаго‑н., спецыяліст па раскрою. Раскройшчык тэкстылю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цукрава́р, ‑а, м.

1. Спецыяліст па цукраварству.

2. У дарэвалюцыйнай Расіі — уладальнік цукраварнага завода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)