загрува́сціць, ‑вашчу, ‑васціш, ‑васціць; зак., што.
Заставіць, заваліць чым‑н. у беспарадку. Загрувасціць калідор мэбляй. // перан. Перапоўніць чым‑н. другарадным. Загрувасціць даклад цытатамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Лапушы́ць ’рваць паспешліва, без разбору’, ’біць каго чым-небудзь’ (дзярж., Нар. сл.). Узнікла ў выніку кантамінацыі ад латашыць і лапаць© (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пёкаць 1 ’малаціць цэпам’ (Варл.). Да пе́каць 1 ’біць чым-небудзь’, ’біць увогуле’.
Пёкаць 2 ’гараваць, пакутаваць’ (Варл.). Да пе́каць 2 (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Распаця́ківаць ’марудзіць, доўга разважаць услых, перш чым зрабіць што-небудзь’ (ветк., Ск. нар. мовы). Няясна; магчыма, да цяка́ць, ціка́ць ’высочваць, шукаць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сумава́ць несов.
1. скуча́ть; тоскова́ть; грусти́ть;
2. (па кім, чым, аб кім, чым) скуча́ть (по ком, чём, о ком, чём, по кому, чему), тоскова́ть (по ком, чём, о ком, чём, по кому, чему), грусти́ть (по ком, чём, о ком, чём, по кому, чему)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
капа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.
1. у чым. Рыцца, капаючы.
К. ў градках.
К. ў пяску.
2. перан., у чым. Залішне старанна, дэталёва аналізаваць, абдумваць што-н., унікаць у што-н.
К. ў душы.
3. з чым і без дап. Марудзіць, павольна рабіць якую-н. справу.
К. з перакладваннем кніг.
4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Паддавацца капанню.
Пасля дажджу зямля лягчэй капаецца.
|| зак. закапа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца (да 3 знач.).
|| наз. капа́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
насту́пны, -ая, -ае.
1. Які наступае, настае непасрэдна пасля каго-, чаго-н.; бліжэйшы па чарзе.
Н. дзень.
Наступнае спатканне.
2. Які наступіў пазней за чым-н.; ніжэйназваны, ніжэйпрыведзены.
Прапанаваць н. план.
3. у знач. наз. насту́пнае, -ага, н. Тое, аб чым гаворыцца далей; вось што.
А затым адбылося н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пакры́ўдзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што.
1. Прычыніць крыўду каму-н.
П. выказваннем.
Мухі не пакрыўдзіць (перан.: пра добрага, спакойнага чалавека).
2. Надзяліць чым-н. у недастатковай ступені, даць менш, чым патрэбна.
Прырода не пакрыўдзіла гэтага чалавека талентам.
Пакрыўджаны богам (пра няўдачлівага, абмежаванага розумам чалавека; разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
парашы́ць, -рашу́, -рэ́шыш, -рэ́шыць; зак., што, на чым і з інф. (разм.).
1. Прыняць якое-н. рашэнне, рашыць.
Парашылі, што трэба ехаць неадкладна.
Ну, на чым вы тут парашылі?
2. Падумаўшы, разважыўшы, прыйсці да якога-н. вываду.
Усё абгледзеўшы, мы парашылі, што нехта ўжо тут быў да нас.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
даві́цца, даўлю́ся, да́вішся, да́віцца; незак., чым.
1. Задыхацца ад чаго-н., што засела ў горле, або прыступу кашлю, смеху і пад.
Д. косткай.
2. перан. Харчавацца чым-н., што прыелася, абрыдла.
Д. бульбай.
|| зак. удаві́цца, удаўлю́ся, уда́вішся, уда́віцца (да 1 знач.) і падаві́цца, -даўлю́ся, -да́вішся, -да́віцца (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)