Verbum

каніце́ль, -і, ж.

1. Вельмі тонкая металічная нітка для вышывання.

2. перан. Нуднае, зацяжное вырашэнне якой-н. справы, валакіта.

|| прым. каніце́льны, -ая, -ае.

Каніцельная справа.

капну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак.

1. гл. капа́ць.

2. перан. Унікнуць у што-н.

Толькі капні — знойдзеш недаробкі і хібы рамонту.

карці́нны, -ая, -ае.

1. гл. карціна.

2. перан. Вобразны, выразны, які стварае ўражанне сваёй знешняй прыгажосцю.

Карцінная поза.

|| наз. карці́ннасць, -і, ж. (да 2 знач.).

ко́лкі¹, -ая, -ае.

1. Які пры дакрананні колецца; калючы.

Колкія лапкі сасны.

2. перан. З’едлівы, злосны.

Колкія словы.

|| наз. ко́лкасць, -і, ж. (да 2 знач.).

крывасмо́к, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Кажан, які жывіцца кроўю жывёл (жыве ў Цэнтральнай і Паўднёвай Амерыцы).

2. перан. Тое, што і крывапівец (пагард.).

адшуме́ць, -млю́, -мі́ш, -мі́ць; -мі́м, -міце́, -мя́ць; -мі́; зак.

1. Скончыць шумець.

Адшумелі дажджы.

2. перан. Прайсці, закончыцца (пра што-н. шумнае, гучнае).

Адшумела вайна.

акасцяне́лы, -ая, -ае.

1. Які ператварыўся ў косць, зацвярдзелы.

А. храсток.

2. перан. Які страціў гнуткасць, здольнасць развівацца; застылы.

А. погляд.

|| наз. акасцяне́ласць, -і, ж.

акупі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ўпіцца; зак.

Аплаціцца (пра выдаткі).

Затраты на будоўлю акупяцца.

Намаганні акупяцца (перан.).

|| незак. акупля́цца, -я́ецца і аку́плівацца, -аецца.

ана́лы, -аў.

Запісы найбольш значных гістарычных падзей у храналагічным парадку; летапіс.

У аналах гісторыі (перан.: аб чым-н. значным, гераічным, што ўвайшло ў гісторыю; высок.).

асіраце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. гл. сірацець.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Стаць адзінокім, неўладкаваным.

3. Апусцець.

Дом без гаспадара асірацеў.