асіраце́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. гл. сірацець.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Стаць адзінокім, неўладкаваным.

3. Апусцець.

Дом без гаспадара асірацеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)