Verbum

аб’яўле́нне, -я, н.

1. гл. аб’явіць.

2. Паведамленне, аб’ява аб чым-н. у вуснай або пісьмовай форме, абвяшчэнне.

адмо́ўе, -я, н.

У граматыцы: слова, якое адмаўляе сэнс другога слова або фразы, напр.: «не», «ні», «няма», «нельга».

аднака́шнік, -а, мн. -і, -аў, м., чый або з кім (разм.).

Таварыш па вучобе, па выхаванні.

Збор аднакашнікаў.

акраве́рш, -а, мн. -ы, -аў, м.

Верш, у якім пачатковыя літары радкоў складаюць якое-н. слова або фразу.

андара́к, -а́, мн. -і, -о́ў, м.

Саматканая паласатая або ў клетку спадніца.

Святочны а.

|| прым. андара́чны, -ая, -ае.

анемі́я, -і, ж. (спец.).

Малакроўе, змяншэнне колькасці крыві ў арганізме або змяненне яе саставу.

|| прым. анемі́чны, -ая, -ае.

упаўнава́жанне, -я, н.

У выразе: па ўпаўнаважанні (афіц.) — па даверанасці.

Дзейнічаць па ўпаўнаважанні (чыім-н. або каго-н.).

ушасцёх, прысл.

У колькасці шасці чалавек (толькі пра мужчын або толькі пра жанчын).

Дояць кароў на ферме ў.

фата́, -ы́, ДМ фаце́, ж.

Галаўны ўбор нявесты: лёгкая белая накідка з кісяі або карунак.

Вясельная ф.

фі́рменны, -ая, -ае.

1. гл. фірма.

2. Які ўласцівы той ці іншай фірме або належыць ёй.

Ф. магазін.