пансіяне́р, ‑а, м.

1. Навучэнец пансіёна (у 1 знач.).

2. Той, хто жыве ў пансіёне (у 2 знач.).

3. Той, хто карыстаецца пансіёнам (у 3 знач.).

[Фр. pensionnaire.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абадра́нец, ‑нца, м.

Разм. Той, хто ходзіць у падраным, зношаным адзенні; басяк, валацуга. Блецька раз прыгледзеўся, што той [Гальвас] у нейкага абадранца выйграў у карты грошы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

махіна́тар, ‑а, м.

Той, хто займаецца махінацыяй; махляр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

машынаўлада́льнік, ‑а, м.

Той, хто мае асабістую аўтамашыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

механазбо́ршчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца зборкай механізмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падканво́йны, ‑ага, м.

Той, хто знаходзіцца пад канвоем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нізкапакло́ннік, ‑а, м.

Той, хто нізкапаклоннічае; угодлівы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгаво́ршчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто падгаворвае, падбухторвае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўкачэ́ўнік, ‑а, м.

Той, хто жыве напаўкачавым жыццём.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неакаланіза́тар, ‑а, м.

Той, хто праводзіць палітыку неакаланіялізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)