граматы́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст у галіне граматыкі (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размалёўшчык, ‑а, м.

Спецыяліст па размалёўцы (у 1, 2 знач.). Размалёўшчык цацак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разьбаўшчы́к, ‑а, м.

Спец. Рабочы, спецыяліст па нарэзцы разьбы (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рысаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Той, хто вырошчвае рыс; спецыяліст па рысаводству.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэйкапрака́тчык, ‑а, м.

Рабочы, які абслугоўвае рэйкапракатны стан; спецыяліст па пракатцы рэек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіліка́тчык, ‑а, м.

Разм.

1. Спецыяліст па сілікатах.

2. Работнік сілікатнай прамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спецыялі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да спецыяліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэнатыпі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па запісу вуснай мовы стэнатыпічным метадам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сці́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па ўкладванню і рассцілцы торфу для сушкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хі́мік, ‑а, м.

1. Спецыяліст у галіне хіміі.

2. Работнік хімічнай прамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)