ПТВ нескл., ср. (прафесі́йна-тэхні́чнае вучы́лішча) ПТУ (профессиона́льно-техни́ческое учи́лище)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дапасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што.

1. Падагнаць, прыладзіць (разм.).

Д. новае тэхнічнае прыстасаванне.

2. Паставіць залежнае слова ў тым самым родзе, ліку, склоне, у якім стаіць галоўнае слова.

Д. прыметнік да назоўніка.

|| незак. дапасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Гостехизда́т (Госуда́рственное техни́ческое изда́тельство) уст. Дзяржтэхвы́д, -да м. (Дзяржа́ўнае тэхні́чнае выдаве́цтва).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГПТВ нескл., ср. (гарадско́е прафесі́йна-тэхні́чнае вучы́лішча) ГПТУ (городско́е профессиона́льно-техни́ческое учи́лище)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыла́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -ла́д, ж.

1. Тэхнічнае прыстасаванне, пры дапамозе якога выконваецца работа ці якое-н. дзеянне.

Прылады працы.

Сельскагаспадарчая п.

2. Тое, што і прыбор (у 2 знач.).

Аптэчная п.

3. часцей мн. Камплект прадметаў для выканання аднаго працэсу, напрамку работ.

Рыбалоўныя прылады.

Спартыўныя прылады.

|| прым. прыла́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вучы́лішча, ‑а, н.

Сярэдняя сацыяльная навучальная ўстанова. Педагагічнае, вышэйшае тэхнічнае, рамеснае вучылішча. // Навучальная ўстанова, школа ў царскай Расіі. Народнае вучылішча.

•••

Рэальнае вучылішча — сярэдняя навучальная ўстанова ў дарэвалюцыйнай Расіі, у якой выкладаліся пераважна прыродазнаўчыя і дакладныя навукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перевооруже́ние пераўзбрае́нне, -ння ср., мн. нет;

перевооруже́ние авиа́ции пераўзбрае́нне авія́цыі;

техни́ческое перевооруже́ние наро́дного хозя́йства тэхні́чнае пераўзбрае́нне наро́днай гаспада́ркі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

учи́лище вучы́лішча, -шча ср.;

вое́нное учи́лище вае́ннае вучы́лішча;

профессиона́льно-техни́ческое учи́лище прафесіяна́льна-тэхні́чнае вучы́лішча;

худо́жественное учи́лище маста́цкае вучы́лішча;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тара́н², -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Старажытная прылада ў выглядзе бервяна з металічным наканечнікам, прымацаваным ланцугамі да перасовачнай вежы, якой разбівалі крапасныя сцены.

2. Выступ у насавой падводнай частцы баявога судна для нанясення ўдару па корпусе варожага судна (спец.).

3. Прамы ўдар, які робіць прабоіну.

4. Нанясенне ўдару носам карабля, вінтом самалёта, пярэдняй часткай танка па варожай машыне ў час бою.

5. Прарыў фронту і глыбокае ўкліньванне ў размяшчэнне войск праціўніка, а таксама ўдарная група, якая выконвае гэты прарыў.

○

Гідраўлічны таран — тэхнічнае збудаванне для пад’ёму вады.

|| прым. тара́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вучы́лішча ср. учи́лище;

вае́ннае в. — вое́нное учи́лище;

вае́нна-марско́е в. — вое́нно-морско́е учи́лище;

музы́чнае в. — музыка́льное учи́лище;

педагагі́чнае в. — педагоги́ческое учи́лище;

прафесіяна́льна-тэхні́чнае в. — профессиона́льно-техни́ческое учи́лище

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)